Odmowa przyznania rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego przez ZUS z powodu niewłaściwej oceny przesłanki 'wychowała' przez Wojewódzki Sąd Administracyjny. - Wyrok NSA z dnia 5 czerwca 2025 r., sygn. III OSK 48/25

Istota problemu

Przedmiotem skargi kasacyjnej była kwestia przyznania tzw. rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego osobie, która spełniała funkcję rodziny zastępczej dla dwojga dzieci. W szczególności problem prawny obejmował interpretację pojęcia "wychowanie" w kontekście jego przestrzeni czasowej, w której osoba ubiegająca się o świadczenie niekoniecznie wychowywała dzieci od urodzenia, lecz je przyjęła na wychowanie będąc rodziną zastępczą w późnym etapie życia dzieci. Decyzja dotyczyła ustalenia, czy takie wychowanie spełnia warunki przyznania świadczenia według obowiązujących przepisów.

Rozstrzygnięcie

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał wyrok Sądu I instancji, uznając, że skarga kasacyjna złożona przez Prezesa ZUS nie miała podstaw. NSA potwierdził, że organ administracyjny nie rozważył prawidłowo wszystkich istotnych okoliczności faktycznych i przepisów dotyczących pojęcia "wychowanie". W ocenie sądu, organ nie dokonał właściwego uzasadnienia swojej decyzji, co uniemożliwiało jednoznaczne przesądzenie, czy skarżąca spełnia warunki do przyznania świadczenia. Naczelny Sąd uznał, że okres opieki w ramach rodziny zastępczej mógł faktycznie wpływać na możliwość uzyskania emerytury, a organ musi ponownie rozważyć sytuację, biorąc pod uwagę szeroką interpretację kryteriów prawnych. Tym samym NSA oddalił skargę kasacyjną, wskazując na konieczność szczegółowego i indywidualnego rozpatrywania takich przypadków przez organy.